دو سیاستمدار

در "دو سیاستمدار"، داستان کوتاهی با زیرلایه‌های اخلاقی، دو سیاستمدار درباره ماهیت گریزان قدردانی در خدمت عمومی تأمل می‌کنند. یکی مشتاق قدردانی شهروندان است، در حالی که دیگری با بدبینی مشاهده می‌کند که چنین قدردانی تنها با ترک سیاست قابل دستیابی است. در نهایت، آنها لحظه‌ای از درک متقابل را تجربه می‌کنند و تصمیم می‌گیرند با موقعیت خود راضی باشند، با طنز قسم می‌خورند که دسترسی خود به بودجه عمومی را بپذیرند، که درس اخلاقی موجود در بسیاری از افسانه‌های معروف را نشان می‌دهد.