چراغ

در "چراغ"، یک چراغ مغرور که بیش از حد به روشنایی خود اطمینان دارد، ادعا می‌کند که از خورشید نیز درخشان‌تر است اما به سرعت با وزش بادی خاموش می‌شود. پس از روشن کردن دوباره آن، صاحبش درس زندگی می‌دهد و از چراغ می‌خواهد که فروتنی را بپذیرد و به آرامی نور بدهد، به او یادآوری می‌کند که حتی ستاره‌ها نیز نیازی به روشن شدن دوباره ندارند. این داستان کوتاه و ساده، یک درس اخلاقی جاودان را که در بسیاری از افسانه‌های معروف یافت می‌شود، بیان می‌کند و اهمیت فروتنی در تلاش‌هایمان را نشان می‌دهد.