کمانگیر و عقاب

در "کماندار و عقاب"، عقابی که به شدت زخمی شده است، در این واقعیت تسلی می‌یابد که تیری که به او اصابت کرده با یکی از پرهای خودش پر شده است، که نشان‌دهنده درس عمیقی از داستان‌های اخلاقی است. او تأمل می‌کند: "واقعاً باید احساس بدی می‌کردم اگر فکر می‌کردم که عقاب دیگری در این کار دست داشته است"، که عمق پذیرش او را نشان می‌دهد. این داستان اخلاقی جذاب به ما یادآوری می‌کند که گاهی منبع درد ما می‌تواند تسلی‌بخش باشد و آن را به یکی از بهترین داستان‌های اخلاقی برای الهام بخشیدن به مقاومت تبدیل می‌کند.