کنگره و مردم

در "کنگره و مردم"، داستان کوتاه و ساده‌ای با درس‌های اخلاقی، مردم فقیر از ضررهای خود به کنگره‌های متوالی شکایت می‌کنند و برای همه چیزهایی که از آنها گرفته شده است، گریه می‌کنند. یک فرشته غم آنها را مشاهده می‌کند و می‌فهمد که با وجود ناامیدی، آنها به امید خود به بهشت چسبیده‌اند—چیزی که معتقدند نمی‌توان از آنها گرفت. با این حال، این امید در نهایت با ورود کنگره سال ۱۸۸۹ مورد آزمایش قرار می‌گیرد، که مضامین مشابهی را در داستان‌های معروف با آموزه‌های اخلاقی درباره مقاومت و ایمان بازتاب می‌دهد.